Ulu babam Qara Yusif

Bir gün orta məktəb çağlarında uşaqlar arasında öz dədə-babalarımız haqqında kiçik bir söhbət məni çox düşündürmüşdü. Sonradan ailəmizdə bu söhbəti salmağım, mənim Azərbaycanda tanınmış çox məhşur bir hökmdarın nəvəsi olduğumu ortaya qoydu.

Məni həmişə uşaqlıq çağlarımdan bir sual dərindən narahat edirdi. Fikirləşirdim ki, görəsən mənim kimi öz vətənini dəlicəsinə sevə bilən insan varmı. Gəlin etiraf edək ki, bizim ölkədə doğulanların əksəriyyəti vətənini sevmir və yaxud vətən məfhumu haqqında heç anlayışı belə yoxdur.

Yəqin ki, çoxları öz soyunun, kökünün kimlərdən olduğunu bilmir, uzağı babasından o yana heç kimi tanımır. Amma məni həmişə öz soyum, köküm maraqlandırıb. Dəqiq bilirəm ki, anamın ata tərəfdən ulu babası Qəbələ rayonunda tanınmış zabitəli bəy Aləşrəf olub. Ana tərəfi isə seyid, övliya Şeşbər Baba adı ilə tanınan nəsildən olub.

Ancaq qəribə də olsa atamın nəslindən uzun müddət az məlumatım olub. Bir gün atamdan öz ulu babalarımız haqqında məlumat almaq qərarına gəldim. Təsadüfən nənəm Səkinənin Göyçə mahalının Zod kəndindən olduğunu öyrəndim. Onu öyrəndim ki, nənəmin babası Azərbaycanda tanınmış aşıq və şair Ustad Abdulla olub. İşin maraqlı tərəfi atam öz babaları haqqında danışanda oldu. Sən demə mən Azərbaycanda vaxtı ilə hakimiyyətdə olan Qaraqoyunlular sülaləsinin hökmdarı və banisi Qara Yusifin nəvəsiyəm. İnandırım ki, çox qəribə mütəəssir olmuşdum. Mən uzun zamandır ki, məndə vətən təəssübkeşliyinin təsadüfi olmadığını və bunun mütləq mənim soyumdan qaynaqlandığını hiss etmişdim.

Deyirəm axı nə üçün gecələr yatanda Azərbaycanın Şah İsmayıl Xətainin dövründəki Bağdaddan Əfqanıstana qədər olan torpaqları gözümün qabağından getmir. Deyirəm axı nə üçün Güney Azərbaycan, Dağıstan, İrəvan, Zəngəzur mahalları və nəhayət Qarabağ yadıma düşəndə içimdən qara qanlar axır. Mütləq gərək damarlarında azərbaycanlı qanı axsın ki, bu torpaqlar üçün göynəyəsən. Açığı bu hadisədən sonra mən öz ulu babam Qara Yusif ilə fəxr etməyə başladım. Nəyə görə də fəxr etməyim. İndiki zamanda Azərbaycanda öz soy-kökünü tanımadan saxta iddialarla öz nəslindən qürrələnmək adi bir hala çevrilib. Əslində belə bir halda mənim daha çox fəxr etməyə haqqım çatır. Mən kimin daha çox fəxr etməyə haqqının çatıb çatmadığını müzakirə etmək niyyətində deyiləm. Sadəcə real bir həqiqəti ortaya qoymaq istədim. Vaxtilə atamın kənd ağsaqqalı 144 yaşlı İsgəndər kişidən öyrəndiyi məlumat mənim üçün çox qiymətli idi. Mən özümü ulu babam Qara Yusifdən bu yana ötürülən bu məlumatları gələcək nəsillərimizə ötürməyi borclu hesab edirəm və çiyinlərimdə bu yükün, məsuliyyətin ağırlığını hiss edirəm.

Gəlin keçmişimizi yaxşı tanıyaq və öyrənək. Biz öz keçmişimizi, tariximizi nə qədər yaxından tanısaq, gələcək bizim üçün bir o qədər aydın və işıqlı olacaq.

Qəbələ RLS-dən müsbət jest

Mən özüm Gəncə şəhərində doğulsam da, anam Qəbələ rayonunda doğulub və orada da boya başa çatıb. Elə bu səbəbdən də mən uşaqlıq çağlarımdan Qəbələyə tez-tez gedirəm və oranın füsunkar təbiəti məni həmişə özünə cəlb edib.

Amma məni həmişə təməli Sovetlər dönəmində qoyulmuş Qəbələ Radiolokasiya Stansiyası həm marağıma səbəb olub, həm də narahatlığıma. Marağıma ona görə səbəb olub ki, yerli camaat bu obyekt haqqında saysız-hesabsız maraqlı əhvalatlar danışıblar. Onlardan biri də budur ki, guya bu obyektin altında, dərinlikdə bir şəhərcik salıblar və orada binalar, yollar var. Narahatlığıma isə ona görə səbəb olub ki, daima bu obyektin zərərli olması haqqında çox danışıblar.

Lakin son zamanlar orada yaşayan qohumlardan eşidirdim ki, əksər insanlar bu obyektə işə düzəlmək üçün dəridən-qabıqdan çıxırlar. Səbəbi isə çox sadədir- əmək haqqının yüksək olması. Deyilənlərə görə Qəbələ RLS-ə işə işə girmək ona görə çətindir ki, gərək Rusiya vətəndaşı olasan, həmçinin müəyyən yüksək məbləğ müqabilində. Açığı yüksək məvacibli iş hamının marağında olduğuna görə normal olaraq mənim də marağıma səbəb oldu. Xeyli araşdırmadan sonra qərara gəldim ki, Rusiya Federasiyasının Müdafiə Nazirliyinə bir məktub ilə müraciət edim. Bu addımı atmağa səbəb işə girmək prosedurunun qohumlar və yerli sakinlər tərəfindən qarışıq və səhv olaraq mənə çatdırmaqları idi.

Çox keçmədən məktubuma dəyərli bir cavab gəldi. Açığı məktubuma cavab veriləcəyini hec gözləmirdim. Məktubda deyilirdi ki, ” 25.01.2002-ci ildə Moskvada Rusiya Federasiyası və Azərbaycan Respublikası arasında imzalanmış qarşılıqlı anlaşmaya əsasən Qəbələ RLS-ə həm Rusiya, həm də Azərbaycan vətəndaşları işə götürülə bilər. Və bu hal Rusiya Federasiyası və Azərbaycan Respublikasının əmək qanunvericiliyi ilə tənzimlənir. Bu razılıq hər iki tərəf ilə ratifikasiya olunub.

Məktubun sonunda isə sürpriz olaraq mənə iş təklif olunur. Məktubda deyilir ki, “Yuxarıda yazılanları nəzərə alaraq sizi qanunauyğun olaraq işə qəbul olmaq haqqında ərizə ilə 30765 saylı hərbi hissənin komandirinə müraciət etməyinizi təklif edirik.
Rusiya Kosmik Qoşunlarının kadrlar şöbəsinin rəisi – polkovnik S. Şerban.”

Bax beləcə bu məsələ mənə bütün təfərrüatları ilə aydın oldu. Hər-halda bunu aydınlaşdırmağa dəyərdi. Axı söhbət minimum 1000 manat məvacibdən gedir. Mənə ən çox təsir edən sadə bir Azərbaycan vətəndaşına Rusiyanın yüksək çinli dövlət məmurunun diqqəti idi. Diqqət dedikdə mən mənim məktubuma tez və aydın şəkildə cavab verilməyini nəzərdə tuturam. Yəqin ki, hamı mənimlə razı olar ki, Azərbaycanda sadə vətəndaşa belə diqqəti sadəcə arzu etmək olar. Mən ölkəmi çox sevirəm və belə hallara görə çox təəssüf edirəm.

Amma o işə girmək üçün hələ heç bir qərara gəlməmişəm. Heç bilmirəm bu addımım səhv olar yoxsa düz. Hər-halda ora işə girmək istəyənlər bu məlumatı oxuduqdan sonra vaxtlarına və pullarına qənaət etmiş olacaqlar. Sonda təşəkkür etməyi də unutmayın. 🙂

PS: Azərbaycan Müdafiə Nazirliyinin rəsmi veb saytı yoxdur.